Prescindindo doutras fontes antigas, ás veces máis precisas en aspectos puntuais, preferimos, na presente ocasión, e á hora de representar a rede viaria xeral do Imperio Romano, guiarnos polo famoso mapa pintado coñecido como Tábula Peutingeriana. Tomou o nome de Konrad Peutinger, a quen a doou en testamento o seu descubridor, Konrad Celtis, en 1507.
Preme aquí para ver a imaxe da Tábula Peutingeriana completa.
Trátase dunha copia, a única que queda, efectuada nos séculos XII ou XIII, do documento orixinario, un mapamundi datado, para uns, de mediados do século IV e para outros xa no último terzo da segunda centuria. Actualmente se conserva na Biblioteca Imperial de Viena partido en once segmentos, máis outro perdido alusivo aos extremos occidentais do Imperio ( Britannia, Hispania e Mauritania Tingitana), que Konrad Miller, nos inicios do século XX, tentou reconstruír, partindo doutro documento da mesma familia, o Anónimo de Ravena. Con todo, en orixe, a tábula consistía nun rolo de pergamiño indiviso de 6.882 m de longo por 34 cm de altura, efectuándose o actual partido co obxecto de velar pola súa conservación, no ano 1863.
Anónimo de Rávena
O Anónimo de Rávena (Ravennatis Anonymi Cosmographia), coñecido tamén popularmente como Ravennate, é un texto compilación dun cosmógrafo cristián, feito no século VII, manexando documentación de séculos anteriores (século III ou século IV), no que se describen itinerarios romanos. Constitúe unha valiosa fonte escrita a ter en conta para o estudo das calzadas romanas. Con todo, non proporciona as distancias entre unha mansión e outra, limitándose soamente a consignar o nome destas e as liñas de ruta.
Certamente, existen outras tabulae pictae (mapas ilustrados) relativas ao ámbito romano, pero ningunha co rigor e a extensión da presente, un verdadeiro itinerario do Imperio Romano e, mesmo, do Imperio Persa no que non faltan nin as cidades, con alegorías femininas para as tres máis importantes (Roma, Constantinopolis e Antiochia) e iconas arquitectónicas segundo a categoría de cada cal, se as distancias entre elas (en millas normalmente pero tamén en leguas, no caso da Gallia, e parasangas en Persia) se tampouco os accidentes xeográficos, sobre todo costas, ríos e montañas.
Parasanga
A parasanga (persa: فرسنگ/فرسخ/پرسنگ) é unha unidade de distancia itinerante histórica irania comparable á legua europea. A parasanga pode ser orixinalmente algunha fracción da distancia que podía marchar un soldado de infantaría nun período predefinido de tempo. Heródoto fala dun exército que viaxa o equivalente de cinco parasangas nun día. Segundo a definición do propio Heródoto, estímase que poderían ser entre 5.3 e 5.7 quilómetros.
Son moitos os estudosos que se ocuparon deste impoñente mapa do Imperio Romano, resultando un dos primeiros e máis eminentes Konrad Miller, cuxa edición seguimos, ao considerala unha das máis completas e precisas das que se conservan.
A rede viaria oficial do imperio romano
Prescindindo doutras fontes antigas, ás veces máis precisas en aspectos puntuais, preferimos, na presente ocasión, e á hora de representar a rede viaria xeral do Imprerio Romano, guiarnos polo famoso mapa pintado coñecido como Tábula Peutingeriana. Tomou o nome de Konrad Peutinger, a quen a doou en testamento o seu descubridor, Konrad Celtis, en 1507.
Trátase dunha copia, a única que queda, efectuada nos séculos XII ou XIII, do documento orixinario, un mapamundi datable, para uns, de mediados do século IV e para outros xa no último terzo da segunda centuria. Actualmente consérvase na Biblioteca Imperial de Viena cortado en anacos en once segmentos, máis outro perdido alusivo aos extremos occidentais do Imperio ( Britannia, Hispania e Mauritania Tingitana), que Konrad Miller, nos inicios do século XX, intentou reconstruír, partindo doutro documento da mesma familia, o Anónimo de Ravena. Con todo, en orixe, a tábula consistía nun rolo de pergamiño indiviso de 6.882 m de ancho por 34 cm de altura, efectuándose o actual troceamiento co obxecto de velar pola súa conservación, no ano 1863.
Anónimo de Rávena
O Anónimo de Rávena ( Ravennatis Anonymi Cosmographia), coñecido tamén popularmente como Ravennate, é un texto compilación dun cosmógrafo cristián, feito no século VII, manexando documentación de séculos anteriores (século III ou século IV), no que se describen itinerarios romanos. Constitúe unha valiosa fonte escrita a ter en conta para o estudo das calzadas romanas. Con todo non proporciona as distancias entre unha mansión e outra, limitándose soamente a consignar o nome destas e as liñas de ruta.
Certamente, existen outras tabulae pictae (mapas ilustrados) relativas ao ámbito romano, pero ningunha co rigor e a extensión da presente, un verdadeiro itinerario do Imperio Romano e, mesmo, do Imperio Persa no que non faltan nin as cidades, con alegorías femininas para o tres máis importantes (Roma, Constantinopolis e Antiochia) e iconas arquitectónicas segundo a categoría de cada cal, nin as distancias entre elas (en millas normalmente pero tamén en leguas, no caso da Gallia, e parasangas en Persia) nin tampouco os accidentes xeográficos, sobre todo costas, ríos e montañas.
Parasanga
A parasanga (persa: فرسنگ/فرسخ/پرسنگ) é unha unidade de distancia itinerante histórica irania comparable ás leguas europea. A parasanga pode ser orixinalmente algunha fracción da distancia que podía marchar un soldado de infantería nun período predefinido de tempo. Heródoto fala dun exército que viaxa o equivalente de cinco pasarangas nun día. Segundo a definición do propio Heródoto, estímase que poderían ser entre 5.3 e 5.7 quilómetros.
Son moitos os estudiosos que se ocuparon deste impoñente mapa do Imperio Romano, resultando un dos primeiros e máis eminentes Konrad Miller, cuxa edición seguimos, ao considerala unha das máis completas e precisas das que se conservan.